30 okt Emoties als Leermeesters

Hoe voel jij je deze dagen? Lukt het je nog om dankbaar te zijn op het moment dat je je ogen opendoet en beseft dat je nog leeft? Of blij te zijn als de zon door de wolken breekt? Kan je het nog opbrengen om naar de persoon die je voorbij loopt te glimlachen of te begroeten? Is het nog mogelijk voor je om vanuit Liefde de dag te beleven? Of heeft het leven je naar je gevoel laten zitten en heeft angst, woede, zorg of verdriet, of alle vier, je gevoel van dankbaarheid overgenomen? Misschien verwacht je dat ik je hier ga zeggen dat je zo snel mogelijk weer terug ‘moet’ gaan richting Liefde en verbaast het je dat ik juist zeg dat je al deze emoties gerust mag voelen.

Ja, gerust voelen! Want net zo goed als blijdschap, zijn de emoties van angst, woede, zorg en verdriet er om je bewustzijn te vergroten. Op het moment dat je je blij voelt, dan besef je je des te meer hoe mooi het leven hier op aarde is. Blijdschap beweegt je naar openheid en vertrouwen. Maak je je zorgen, dan kan dat je ogen openen voor de Liefde die je voelt voor iets, iemand of het leven zelf. Je vervolgens beseffen dat je niets wat het leven brengt in eigen handen hebt, kan helpen bij het loslaten van zorgen en toelaten van moed voor wat er ook voorligt. Verdriet wordt gevoeld als je iets of iemand waarmee je verbonden was hebt moeten loslaten. Het maakt je bewust dat je deel uitmaakt van iets groters dan alleen jijzelf en dat je geen afgescheiden, losstaand wezen bent. Wanneer je je beseft dat je deel uit maakt van een heel netwerk van mensen (maar ook dieren, planten, enz.), dan is het makkelijker om je over te geven aan dat wat je ‘overkomen’ is en verandert de scherpte van verdriet geleidelijk aan in zachtheid.

Angst is een hele basale emotie die diep vanuit je essentie omhoog komt zetten en je daarmee bewust wil maken dat je niet met de stroom van je eigen leven meebeweegt. Je realiseren dat deze innerlijke krachtmeting je een verstard, overspannen en vaak ook vijandelijke kijk op het leven geeft, maakt je bewust dat je wat meer naar flexibiliteit toe mag bewegen. Dit op zijn beurt zorgt voor een vriendelijker kijk op waar de stroom van het leven je naartoe brengt. Woede tot slot is er om je duidelijk te maken dat het leven altijd in beweging is. Het is de kracht van nieuw leven, vooruitgang en grenzen verleggen. Wanneer je daarvan doordrongen ben, dan kan het je inspireren om jouw unieke vermogens, jouw potentieel, op een krachtige manier in de wereld neer te zetten. Op zo’n manier inspireert deze emotie je en geeft het je bezieling.

Emoties als leermeester in plaats van last beschouwen, is de eerste stap naar een meer emotioneel gebalanceerd leven. Het proces van emoties die voelbaar in het lichaam opkomen en weer afnemen, neemt in principe maar 90 seconden in beslag. De reden dat emoties veel langer in ons blijven sluimeren is omdat we nogal goed zijn in het ze omkleden met allerlei gedachten en verhalen over het hoe en waarom ons iets overkomt. Hierdoor verzwaren we emoties waardoor ze ons systeem na die anderhalve minuut niet uitstromen, maar verankerd blijven en soms jaren of een heel leven lang bij ons blijven. Wanneer dit het geval is dan is er sprake van een emotionele disbalans. Een emotie die in ons lichaam opgesloten is kan dan bij het minste of geringste weer aan de oppervlakte komen en in een meer explosieve of verzwaarde vorm zich uiten.

Inzicht hebben in de boodschap die een emotie daadwerkelijk te brengen heeft, helpt om ze te zien voor wat ze zijn, ze licht te houden en weer los te laten. Zeker geen makkelijke opgave en niet iets wat je overnacht onder de knie krijgt, maar je kunt jezelf met geduld en stap voor stap vaardig maken in het bewuster omgaan met de emoties die in je opkomen. Als dit gebeurt probeer er dan geen oordeel over te hebben en er niet ‘iets’ van te vinden. Hou je gedachten in het midden en hou de emotie licht door er geen verhaal omheen te bouwen. Waak er ook voor om iemand anders de schuld ervoor te geven. Hou je aandacht bij jezelf en voel heel bewust de emotie in je lichaam opkomen. Denk aan de emotie als je leermeester en wees je bewust van de boodschap die het met zich meebrengt en hoe het jou weer in verbinding wil brengen met jezelf. Verander gedachten als ‘ik ben verdrietig’ of ‘ik ben boos’ in ‘ik voel me verdrietig’ of ‘ik voel boosheid’ en observeer ook waar in het lichaam je de emotie voelt. Als je de drang voelt om te huilen, te schreeuwen, te zuchten, te trillen of te lachen, doe dat dan metéén in dat moment. Hiermee erken je je emotie en zal je ervaren dat het binnen die 90 seconden weer wegebt en je systeem verlaat.

Doe dit telkens weer als een emotie in je opkomt, en je zult merken dat je steeds meer en sneller innerlijke balans en harmonie in het leven ervaart. En daarmee ook steeds meer vanuit Liefde voor jezelf en de ander in het leven zult staan.